Kennis is verspreid over vele vakgebieden, individuen, geografische gebieden (diverse talen) en over grote tijdvakken. Met andere woorden: kennis is diffuus, gefragmenteerd en op allerlei abstractieniveaus aanwezig. Wie deze kennis toegankelijk wil maken dient een groot aantal vragen te ontwikkelen om de kennis goed te kunnen vastleggen. Een projectgroep heeft als doel om de autoecologie (de studie van een levensvorm in relatie tot zijn omgeving) van de krabbenscheer (een Europese waterplant) samen te stellen. Dit bleek neer te komen op het verzamelen van tientallen publicaties, het interviewen van evenzovele specialisten en vooral ook het samenbrengen van deze informatie in een aantal samenhangende verhalen. Opvallend was de prominente rol van de evoluerende sets van vragen en antwoorden. Meer kennis leidde tot betere vragen, betere antwoorden en betere verhalen. En vandaaruit weer tot nieuwe vragen. Opvallend was dat de specialisten tijdens de interviews ook voortdurend nieuwe vragen formuleerden.